«دوست داشت او را شکلاتی بپیچند، عین مرده‌های زیادی که طی این مدت

در تخت بغلی مرده بودند. اول لباس‌هایشان را در می‌آوردند، حلقه طلا،

گوشواره‌ها و النگوها را در پاکتی می‌گذاشتند و بعد سراغ دندان‌ها می‌رفتند،

تا اگر مصنوعی بود وسط راه مرده حواسش پرت نشود و آن‌را قورت ندهد

. بعد نوبت پنبه‌ها بود که سوراخ‌های بدن را می‌پوشاند تا جانی که در رفته دوباره پشیمان نشود و سر جای اولش برنگردد.»

• منیرو روانی‌پور، کنیزو

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: